Transport pionowy

Liny nośne: Liny wyciągowe nośne przeznaczone do wyciągów szybowych, w których nie stosuje się łapadeł, poddaje się dodatkowemu badaniu rzeczywistej siły zrywającej linę w całości oraz badaniu sprawności wytrzymałościowej.

Lina wyrównawcza powinna mieć przy nałożeniu co najmniej 6-krotny współczynnik bezpieczeństwa.

Podchwyty i belki podchwytowe powinny przenosić obciążenie od spadającego naczynia. Podchwyty zabudowuje się w wieży w takiej odległości od belek odbojowych, aby wysokość spadku naczynia na podchwyty nie przekraczała 0,5 m oraz powinny wykazywać co najmniej 5- krotny współczynnik bezpieczeństwa w stosunku do maksymalnego obciążenia statycznego pochodzącego od ciężaru naczynia wraz z ładunkiem i liniami wyrównawczymi.

Belki odbojowe w wieży zabudowuje się w taki sposób, aby najwyższy zacisk zawieszania naczynia wyciągowego lub sanie prowadnicze kadłuba nie uderzyły o koło linowe.

Utrzymanie i przebudowa wyrobisk

W przypadku wystąpienia zwiększonych ciśnień na obudowe zabudowuje się dodatkowe elementy obudowy. Mogą to być pośredniaki zabudowane pod stropnicami lub kompletne odrzwia stawiane pomiędzy już istniejące albo też obudowa wieloblokowa.

Wzmocnienie stojakami pośrednimi jest najmniej pracochłonnym a jednocześnie skutecznym zabezpieczeniem obudowy.

Obudowa wielobokowa wzmocniona:
Wykonanie: Podciąg górny zawiesza się na drucie pod stropnicami, a następnie stawia się pod niego dwa tymczasowe stojaki, następnie zawiesza się boczne podciągi i wbija się między nie tymczasowe rozpory. Pomiędzy w ten sposób usztywnione podciągi wbija się z dwóch stron zaolowane zastrzały, a następnie podbija się chłopki. Po całkowitym rozparciu obudowy stojakami i rozpory pomocnicze usuwa się i dokładnie oklinowuje wszystkie wiązania obudowy wzmocnionej wykazujące jakiekolwiek luzy. Gdy za stojakami występuje pusta przestrzeń wypełnia się ja skałą płonną lub okrąglakami.

1. Zabudowujemy podciąg górny na drucie
2. Zabudowujemy dwa tymczasowe stojaki
3. Zabudowujemy dwa boczne podciągi
4. Zabudowujemy dwie rozpory
5. Zabijamy stojaki zasadnicze
6. Demontujemy stojaki tymczasowe
7. Wykonujemy klinowanie
8. Spinami klamrami podciągi ze stojakiem

Tam gdzie niezbędne jest przywrócenie normalnych wymiarów wyrobiska, którego przekrój został zmniejszony wskutek działania ciśnienia górotworu, koniecznie jest wykonanie przybierki.
Przebudowy wyrobisk korytarzowych połączonych z przybierką można podzielić na:

•  przebudowy, w których przybiera się skałę w stropie i ociosach wyrobiska
• przebudowy, w których pobiera się tylko spąg, zachowując istniejącą obudowę wyrobisk. 

Dla każdej przebudowy powinien być sporządzony projekt wykonania robót, uwzględniających charakterystyczny otaczających skał.

Przed przystąpieniem do wykonania przebudowy należy:

• zabezpieczyć zabudowaną w przebudowywanym wyrobisku kable energetyczne oraz rurociągi
• usunąć urobek i wszelkie zbędne przedmioty
• wzmocnić obudowę wyrobiska przeznaczonego do przebudowy podciągami (szyny lub profile stalowe o dł, 6m) na odcinku co najmniej 4 m od miejsca rozpoczęcia przebudowy) 

Przebudowa wyrobisk korytarzowych z pobierką spągu:
W chodnikach przeznaczonych wyposażonych w przewóz szynowy pobierka spągu najczęściej połączone jest z przebudową torów szynowych. Najbardziej skutecznym sposobem jest rozbieranie torów, wykonanie pobierki spągu i ponownie ułożenie torów. Taki sposób wymaga wyłączenia wyrobiska z ruchu na cały okres przebudowy.
Niekiedy jest to niemożliwe i pobierkę można wykonać tylko na jednej zmianie (najczęściej na zmianie nocnej)

Zagrożenia pożarowe - akcja ratownicza

Dla każdego zakładu górniczego sporządza się plan ratownictwa, który w szczególności powinien określić sposób prowadzenia akcji ratowniczej w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub ruchu zakładu górniczego, w tym sposób zwalczania zagrożenia pożarowego z uwzględnieniem:

1. wykazu miejsc szczególnie zagrożonych powstaniem pożaru
2. sposobu wycofania ludzi ze strefy zagrożenia
3. parametrów wentylacyjnych, map i schematów niezbędnych przy prowadzeniu akcji pożarowej. 

Kto spostrzeże stan zagrożenia, powinien:

• niezwłocznie ostrzec osoby zagrożone, podjąć działania mające na celu usunięcie niebezpieczeństwa oraz zawiadomić o niebezpieczeństwie dyspozytora ruchu zakładu górniczego lub najbliższą osobę kierownictwa lub dozoru
• wspólnie z innymi osobami z organizować, przy najbliższym aparacie telefonicznym lub innym środku łączności, punkt łączności z dyspozytorem ruchu zakładu górniczego, w celu stałego utrzymania z nimi kontaktu i pośredniczeniem w porozumieniu się osób kierujących akcją ratowniczą z pracownikami przebywającymi w miejscu zagrożenia lub w jego sąsiedztwie. 
• podporządkować się ściśle poleceniom dyspozytora ruchu i osób kierownictwa lub dozoru ruchu

Za akcję ratowniczą przeciwpożarową, zwaną dalej "akcją przeciwpożarową", uznaje się wszelkie prace prowadzone w celu:

• ratowania ludzi zagrożonych w wyniku pożaru
• ograniczenia rozwoju pożaru 
• zlikwidowania pożaru
• otamowania wyrobisk, w których rejonie powstał pożar
• zaciśnieniu lub likwidacji pola pożarowego

Gaszenie pożaru:
1) aktywne 2) pasywne 3) kombinowane

Dojścia do strefy zagrożenia pożarowego powinny być zabezpieczone w sposób trwały lub przez obserwatorów ze wszystkich wyrobiskach, stanowiących połączenie tej strefy z rejonami niezagrożonymi zakładu górniczego, dostępnymi dla każdego

Podczas akcji przeciwpożarowej powinny być podejmowane działania zmierzające do aktywnego ugaszenia ognia, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa ratowniczego. Kierownik akcji po aktywnym ugaszeniu pożaru powinien ustalić sposób i częstotliwość pożaru.

Wycofując się w gęstych dymach, w których widoczność jest bardzo ograniczona lub jej brak, powinny być wykorzystywane jako drogowskazy cięgi urządzeń odstawczych, przewody elektryczne lub telefoniczne. Powinny się przechodzić wzdłuż ociosu wyrobiska, po tej jego stronie po której znajduje się skrzyżowaniem z chodnikiem, w którym może być prąd powietrza płynący od strony szybu wdechowego.