# Wiertarki obrotowe- służą głównie do wykonywania otworów strzałowych w węglu. Można również nimi wiercić w miękkich łupkach ilastych. Wykonywanie otworu ręczną wiertarką obrotową polega na wgłębianiu się w caliznę węglową specjalnego narzędzia zwanego raczkiem, które osadzone jest na żerdzi wiertła. Ostrze raczka dociskane do węgla i obracane przez wiertarkę zdziera w sposób ciągły warstwę węgla pewnej grubości. Wytwarzane zwierciny usuwane są na zewnątrz otworu, śrubowym narzędziem żerdzi.
Wiertarki udarowe ze względu na rodzaj energii zasilającej silnik dzieli się na:
-pneumatyczne, elektryczne i hydrauliczne.
Ze względu na masę dzieli się na: lekkie (trzymane w rękach) oraz ciężkie (mocowane na podporach lub wozach wiertniczych i mające docisk mechaniczny).
Wiertarki lekkie stosuje się do skał miękkich zaś ciężkie do twardych.
Prędkość obrotowa wierteł wiertarek lekkich wynosi od 500 do 700 obr/min. Natomiast wiertarek ciężkich od 120 do 240 obr/min.
Wiertarki obrotowe -pneumatyczne napędzane są silnikami pneumatycznymi łopatkowymi zmniejszającej obroty silnika przy pomocy przekładni zembatkowej. Silniki i przekładnia umieszczone są w kadłubach wiertarki wykonanych z lekkiego metalu.
# Wiertarki elektryczne - napędzane są silnikiem elektrycznym prądu przemiennego. Zasilanie najczęściej 125V. Włączanie silnika elektrycznego może być bezpośrednie lub zdalne.
# Wiertarki hydrauliczne - stosuje się przekładnię statyczno-hydrauliczną, której silnik hydrauliczny znajduje się w korpusie wiertarki. Mogą być zasilane indywidualnie z pompy bezpośrednio (wysokociśnieniowej) albo ciśnieniem emulsji zestawów obudowy zmechanizowanej.
# Wiertła wiertarki obrotowej składają się z żerdzi połączonego za pomocą zawleczki. Żerdź służy do usuwania zwiercin zwierconego otworu. Żerdzie wykonuje się ze stali węglowej, konstrukcji walcowej lub kutej o znormalizowanych długościach: 1000, 1500, 2000, 2500, 3000 mm. Raczek - ma dwa ostrza z płytkami węglików spiekanych przylutowanymi lutem twardym.
