Podstawowe regulacje prawne
Obowiązek ochrony przeciwpożarowej wynika z art.3 ust.1 Ustawy z
dnia 24 sierpnia 1991r. O ochronie przeciwpożarowej / j.t.Dz.U.nr 147,
poz.1229 z 2002r. z późn.zm./. Zgodnie z art. 4 w/w ustawy właściciel,
zarządca lub użytkownik zapewniając jego ochronę przeciwpożarową,
obowiązany jest w szczególności:
przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,
wyposażyć budynek, obiekt lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze zgodnie z obowiązującymi zasadami,
zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie lub na terenie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
przygotować budynek, obiekt lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,
ustalić sposoby postępowania na wypadek pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.
Szczegółowe zasady ochrony przeciwpożarowej i
zabezpieczenia przeciwpożarowego budynków,
innych obiektów budowlanych i terenów oraz
wyposażenia ich w sprzęt, urządzenia
przeciwpożarowe i ratownicze reguluje rozporządzenie
Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16
czerwca 2003r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej
budynków, innych obiektów budowlanych i terenów
(Dz.U.Nr 121, poz.1138), które w § 6 nakłada na
kierowników obiektów obowiązek wykonania instrukcji
bezpieczeństwa pożarowego.
Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego, zwana dalej instrukcja
określa:
warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia obiektu, sposobu użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego i jego warunków technicznych, w tym zagrożenia wybuchem;
sposób poddawania przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym stosowanych w obiekcie urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic;
sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia;
sposoby wykonywania prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace są przewidywane;
sposoby praktycznego sprawdzania organizacji i warunków ewakuacji ludzi;
sposoby zaznajamiania użytkowników obiektu z treścią przedmiotowej instrukcji oraz z przepisami przeciwpożarowymi.
Postanowienia instrukcji obowiązują również pracowników firm i
przedsiębiorstw prowadzących działalność gospodarczą lub wykonujących
jakiekolwiek prace na terenie obiektu.
Pożar - definicja
Pożar to samorzutne, nie kontrolowane
rozprzestrzenianie się ognia, powodujące straty
Pożar to ogień powstały nie w specjalnie
przeznaczonym miejscu albo
rozprzestrzeniony poza granice takiego
miejsca, który wyrządza straty materialne
Podręczny sprzęt gaśniczy
Podręczny sprzęt gaśniczy to przenośny
sprzęt uruchamiany ręcznie, służący do
gaszenia pożarów w zarodku.
Grupy pożarów
Gaśnice proszkowe
Środkiem gaśniczym jest proszek wyrzucany za pomocą sprężonego gazu (dwutlenek węgla lub azot). Głównym składnikiem proszków gaśniczych są zwykle węglany lub fosforany sodu. Działanie gaśnicze proszku polega przede wszystkim na przerwaniu reakcji spalania w wyniku antykatalizy. Ponadto proszki typu ABC topią się i pienią w wysokiej temperaturze odcinając dopływ tlenu. Gaśnice proszkowe przeznaczone są do gaszenia pożarów z grup A, B i C albo B, C w zależności od rodzaju użytego proszku. Możliwe jest także gaszenie urządzeń elektrycznych pod napięciem, zwykle do 1000V. Istnieją także gaśnice przeznaczone na wyższe napięcia.
UWAGA !!!!
Nie wolno gasić zwierząt i ludzi oraz maszyn wirujących
Gaśnica śniegowa
Środkiem gaśniczym w tej gaśnicy jest zawarty w wysokociśnieniowej butli, skroplony CO2 (dwutlenek węgla), który rozprężając się adiabatycznie oziębia się do ok. -78°C
i zestala w formę tzw. suchego lodu. Działanie gaśnicze polega na odcinaniu dostępu tlenu i znacznym obniżeniu temperatury. Gaśnice śniegowe służą do gaszenia pożarów
z grup B, C, urządzeń elektrycznych zwykle do 1000V.
UWAGA !!!
Niska temperatura na wężu gaśnicy – chwytać wąż wyłącznie za rękojeść.
Wadą gaśnicy śniegowej jest również niezbyt wysoka temperatura krytyczna skroplonego CO2 (31,4 °C), przez co gaśnica nie może być przechowywana w pomieszczeniach
o podwyższonej temperaturze.
Przegrzanie gaśnicy powoduje jej rozładowanie.
Gaśnica pianowa
Środkiem gaśniczym w tej gaśnicy jest piana gaśnicza wyrzucana za pomocą sprężonego gazu (azotu lub dwutlenku węgla). Gaz może być zawarty w specjalnym zbiorniku (gaśnica na pianę mechaniczną) albo powstawać w wyniku reakcji chemicznej (gaśnica na pianę chemiczną).
UWAGA !!!
Gaśnicy pianowej nie wolno używać do gaszenia urządzeń elektrycznych pod napięciem, gdyż strumień piany doskonale przewodzi prąd, ani ciał reagujących chemicznie z wodą (np. karbid).
Hydrant wewnętrzny – jest urządzeniem przeciwpożarowym umieszczonym na sieci wodociągowej wewnętrznej, służącym do gaszenia pożarów grupy A . Umożliwia on dogodne gaszenie
ewentualnego pożaru (z większych niż gaśnice odległości), a w szczególności przydatny jest do gaszenia pożarów w zarodku (hydrant
25) oraz do dogaszania pogorzelisk .
W celu uruchomienia hydrantu wewnętrznego należy :
- otworzyć szafkę,
- rozwinąć wąż tłoczny zakończony prądownicą,
- otworzyć (odkręcić) zawór hydrantowy,
- skierować strumień wody na źródło ognia.
