Warunki bezpieczeństwa w czasie obsługi i eksploatacji obudowy zmechanizowanej

• obsługa zgodna z przepisami i obowiązującą instrukcją
• znajomość dokumentacji techniczno ruchowej
• ład i porządek w rejonie sekcji
• wymiana elementów hydrauliki tylko w stanie bezciśnieniowej
• przestrzegać niezbędnego wiązek przewodów hydraulicznych
• podczas robót przy hydraulice siłowej stosować ochrony osobiste (okulary)
• nie wolno rabować jednoczenie dwóch sąsiednich sekcji
• ostrzegać osoby znajdujące się w pobliżu sekcji o jego przebudowie
• w przypadku konieczności zrabowania sekcji dla potrzeb remontowych strop nad nią musi być odpowiednio zabezpieczony
• używanie narzędzi tylko oryginalnych podczas robót w sekcjach
• obsługiwać obudowę mogą tylko pracownicy o odpowiednich kwalifikacjach (kurs w zakresie obudowy zmechanizowanej)
• dbałość o dobry stan techniczny poszczególnych podzespołów
• obsługujący powinien stale obserwować strop, ocios ściany oraz zawał
• elementy hydrauliki transportujemy tylko w stanie pełnego ich zabezpieczenia (zaślepki, kapturki)
• zachowanie maksymalnej czystości podczas wymiany elementów hydrauliki
• zawory odcinające powinny być albo całkowicie otwarte lub całkowicie zamknięte
• każdy zestaw powinien być rozparty (stropnica główna powinna podpierać strop całą płaszczyzną)
• w przypadku prowadzenia robót strzałowych elementy hydrauliki powinny być zabezpieczone
• przed przystąpieniem do przebudowy sekcji operator musi dokonać dziennej kontroli

Hydraulika obudów zmechanizowanych

Układ zasilania obudów jest układem zamkniętym gdzie ciecz robocza krąży stale pomiędzy stanowiskiem zasilania (pompy wysokociśnieniowe), a odbiornikami (siłownikami w zestawach obudowy), poprzez magistrale zasilające (rury wysokiego ciśnienia) i powraca po wykonaniu pracy magistralami spływowymi do zbiorników pompowni hydraulicznej.

Podstawowymi elementami składowymi hydrauliki są:

• ciecz robocza (około 3% roztwór olejowo-wodny)
• podpory (stojaki główne)
• pozostałe siłowniki w zestawie
• rozdzielacze sterujące krokowe
• zawory zwrotne oraz zawory zwrotne sterowane
• zawory odcinające
• zawory przelewowe i zawory bezpieczeństwa
• zawory dławiące lub dławiącozwrotne
• elementy złączne i przybory hydrauliczne
• urządzenia filtracyjne
• zawory szybkoupustowe

Zasilanie obudowy zmechanizowanej może odbywać się w następujący sposób:

1. Lokalne agregaty wysokociśnieniowe w pobliżu przodków eksploatacyjnych
2. Centralne usytuowane na poszczególnych poziomach wydobywczych 

 Preferowane są zasilania centralne. (Stała obsługa, dbałość o stężenie emulsji i jej czystość)
Cieczą roboczą w zasilaniu jest emulsja olejowo wodna.

Agregat zasilający stanowią:

• co najmniej dwa zestawy pompowe
• zespół zbiornika
• zespół filtrów
• zespół hydroakumulatora
• armatura (kolektory ssące, tłumiące)

 Zasada pracy agregatu zasilającego:
Pompa zasysa ciecz roboczą ze zbiornika przez filtr wstępnego oczyszczania do pomp gdzie jest sprężana ciecz i tłoczona do magistrali zasilającej poprzez zawór na odpowiednie ciśnienie. Na drodze wypływu cieczy z pomp zainstalowany jest hydro-akumulator, który usprawnia pracę pompy (zmniejsza pulsację hydrauliczną, uzupełnia przecieki oraz łagodzą przełączenia zaworu rozładowania)
Magistrala ciśnieniowa doprowadzona jest do odbiorników czyli zestawów obudowy zmechanizowanej. Po wykonaniu odpowiedniej pracy wraca rurociągiem spływowym.

Schemat hydrauliki:

Agregat zasilający posiada następujące czujniki:

• poziomu emulsji w zbiorniku
• ciśnienia oleju w układzie korbowym pompy 
• temperatury oleju w pompie
• niskiego ciśnienia

Wszystkie czujniki działają na wyłączenie pompy. Ponadto stanowisko pompowe wyposażone są w nanometry wskazujące ciśnienie w magistrali zasilającej. Ciśnienie cieczy w pompie oraz ciśnienie oleju

Mapy górnicze

Na podstawie otrzymanych przekrojów geologicznych złoża sporządza się mapy pokładowe oddzielnie dla poszczególnych pokładów złoża pokładowego np. węgla. Sporządza się je jako mapy warstwicowe (linia łącząca punkty na mapie jednakowej wysokości). Warstwice podają częściej położenie spągu pokładu rzadziej stropu w stosunku do poziomu odniesienia. Mapy warstwicowe pokładów węgla charakteryzują ukształtowanie powierzchni pokładów pod ziemią.

Podział map górniczych:
Mapa górnicza jest to przedstawiona na płaszczyźnie metoda rzutów geometrycznych sytuacja powierzchni, wyrobisk górniczych i sytuacja geologiczna lub jeden z tych elementów. Mapy górnicze sporządza się w odpowiedniej skali. Temat, skala i sposób opracowania map górniczych są dostosowane do potrzeb ruchu zakładu górniczego.

Mapy górnicze dzielą się ze względu na treść na trzy grupy:

• mapy powierzchni - przedstawiają sytuację na powierzchni o treści i formie dostosowanych do potrzeb górnictwa
• mapy wyrobisk górniczych - przedstawiają sytuację wyrobisk górniczych oraz elementy geologiczne i inne elementy górnicze związane z prowadzeniem robót górniczych, a ponadto w poszczególnych przypadkach również i sytuację na powierzchni. 
• mapy geologiczne - przedstawiają sytuację geologiczną na potrzeb górnictwa

Każda z wymienionych wyżej grup dzieli się zależnie od celu, pochodzenia i sposobu opracowania na trzy zespoły map:

• mapy podstawowe - sporządza się bezpośrednio na podstawie wyników uzyskanych z pomiarów. Wykonuje się je w skali 1: 1000 lub 1: 2000. Może ona przedstawiać między innymi poziomy warstwy, pokłady, przekroje geologiczne. Mapy te stanowią źródłowy materiał dla opracowania map przeglądowych i map specjalnych. 
• Mapy przeglądowe - sporządza się je na podstawie map podstawowych w drodze reprodukcji lub pomniejszenia tych map. Treścią ich jest sytuacja przedstawiana na mapach podstawowych powierzchnia wyrobisk, gór, lub geologiczna ujęta łącznie lub oddzielnie z pominięciu niektórych elementów. Wykonuje się je w skali 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000, 1:10000. 
• Mapy specjalne są to kopie map podstawowych o specjalnym znaczeniu dla danego zakładu górniczego. Wykonuje się je w skali: 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000, 1:10000. Przykłady map specjalnych powierzchni: # Mapa obszaru górniczego przedstawia sytuację powierzchni z uwidocznieniem granic obszaru górniczego dla eksploatacji określonej kopaliny, # Mapa powierzchniowa zbiorników wodnych - mapa sytuacyjno-wysokościowa obszaru górniczego z uwidocznieniem naturalnych i sztucznych zbiorników wodnych

Przykłady map specjalnych wyrobisk górniczych:

• Mapa oddziałowa-przedstawia sytuację wyrobisk górniczych w określonym oddziale wydobywczym z naniesieniem miejsc zagrożeń oraz urządzeń w wyrobiskach górniczych, koniecznych dla prawidłowego i bezpiecznego prowadzenia robót górniczych przez dozór górniczy. Każdy sztygar oddziałowy oraz sztygar zmianowy powinien (musi) ją mieć i w miarę postępu robót na bieżąco uzupełniać. 
• Mapa powietrzna (wentylacyjna) przedstawia sytuację wyrobisk górniczych z uwzględnieniem dróg i urządzeń wentylacyjnych 
• Mapa przeciwpożarowa przedstawia sytuację wyrobisk górniczych z uwidocznieniem pól pożarowych, dróg wentylacyjnych, wyrobisk eksploatacyjnych i przygotowawczych oraz urządzeń zabezpieczających

Przeznaczenie poszczególnych elementów obudowy zmechanizowanej

1. Stropnica - zabezpiecza wyrobisko ścianowe przed opadaniem skał ze stropu, zawału i ociosu węglowego. Stropnica pracuje na zginanie, ściskanie i skręcanie. Wyposażona jest w osłony boczne pełniące funkcję prowadzenia sekcji doszczelnia przestrzeń między sekcjami oraz może służyć do korekcji zestawów. W ścianach powyżej 2,4 m zabudowana jest osłona ociosowa za pomocą siłownika hydraulicznego.
2. Spongownica - przenosi nacisk skał stropowych na spong. Są dwa rodzaje spongownic.

• spongownica jednolita (monolityczna) - daje dużą sztywność zestawu, duża powierzchnię kontaktu ze spongiem. Szczególnie stosowana jest przy spongach miękkich oraz podczas eksploatacji na warstwy. 
• spongownica dzielona - stosowana w większości typów obudów składa się z dwóch połówek lewej i prawej oraz łącznika przedniego i tylniego. 

3. Osłona odzawałowa - odgradza wyrobisko ścianowe od zrobów. Przejmuje obciążenie od strony zawału. Posiada również osłony boczne przeznaczone podobnie jak w stropnicy do doszczelnienia przestrzeni między zestawami i służą również do korekcji obudowy.
W ścianach podsadzkowych może również pełnić funkcję tamy podsadzkowej ostatecznej.
4. Układ przesuwny - służy do przebudowy sekcji i przekładki przenośnika. Stosowane są dwa typy układów przesuwnych:

• Bezpośredni (prosty) - stroną nadtłokową przebudowy sekcje, a strony podtłokowe przenośnik
• Pośredni (odwrócony) - strona podtłokową przebudowuje się zestaw, a stroną nadtłokową przenośnik. 

 Układ przesuwny składa się z długiej belki połączonej do przystawki przenośnika za pomocą łącznika. Z tyłu belki zamocowany jest przesuwnik (siłownik) układu przesuwnego, a drugim końcem do specjalnego sworzenia pomiędzy dwoma spongami.
5. Łączniki Lemniskatowe - są to belki w kształcie czworoboku, które łączą spongnice z osłoną odzawałową. Łączniki te utrzymują stabilność obudowy i nie pozwalają do przesunięcia zestawu do przodu przez rumowisko skalne. 

Powstawanie skał magmowych osadowych

1. Podział skał magmowych
a) Ze względu na miejsce ich powstawania

• głębinowe
• subwulkaniczne (powstają tuż pod powierzchnią ziemi)
• wylewne

b) Ze względu na skład chemiczny

• skały kwaśne (przesycone krzemionką, jasne)
• skały obojętne
• zasadowe (nie zawierają krzemionki, ciemne)

2. Struktury skał magmowych
Strukturą nazywamy sposób wykrystalizowania składników skały.
a) Struktury pełnokrystaliczne-wszystkie minerały są widoczne, skały głębinowe
b) Skrytokrystaliczne - nie widać kryształów (skały wylewne)
c) Porfirowa
d) Szklista- bardzo szybkie zastyganie magmy w kontakcie z wodą

3. Tekstura - sposób ułożenia składników w skale
a) Zbita masywna (głębinowe)
b) Porowata (wylewne)