Węgle kopalne

Węgiel w chemii oznaczamy symbolem C. Węgiel kopalny stanowi skałę palną. Obok głównego składnika węgla C występuje również tlen, wodór, siarka, azot i niepalne substancje mineralne do których zalicza się minerały ilaste oraz siarczki, siarczyny i węglany żelaza pozostające po spaleniu jako popiół.
Zależnie od stopnia uwęglenia odróżnia się następujące węgle kopalne: torf, węgiel brunatny, węgiel kamienny, antracyt.    

Rodzaj paliwa	C %	H %	O+N %	Wartość opałowa KJ/kg	Części lotne %
drewno	50	6	44	18 tyś	75-85
torf	56-62	5-6	32-39	20 tyś - 23 tyś	62-70
węgiel brunatny	65-78	5-6,5	18-32	24 tyś - 31 tyś	44-60
węgiel kamienny	78-92	4-5,5	4-17	31 tys - 35 tyś	10-44
antracyt	92-98	1-4	1-4	34 tyś - 36 tyś	2-10

Węgiel brunatny - stanowi węgiel kopalny zawierający 65-68% węgla C. Ma barwę brunatną lub czarną. (odmiany czarne różnią się od węgla kamiennego rysą, które z węgla brunatnego jest brunatna a z węgla kamiennego czarna)

Rozróżnia się odmiany węgla brunatnego:

• węgiel ksylitowy cechujący się wyraźnie zachowaną strukturą drewna
• węgiel miękki ziarnisty o nierównym przełamie rozsypujący się po wysuszeniu
• węgiel twardy o przełamie muszlowym i połysku

Węgiel kamienny - stanowi węgiel kopalny zawierający 78-92% pierwiastka C. Ma barwę czarną jest zwarty. Jego twardość wynosi 2-2,5 a gęstość od 1200-1500 kg/m3 (1,3)
Ma budowę niejednorodną. Można odróżnić cztery odmiany petrograficzne. Różnią się od siebie wyglądem, składem i właściwościami.

• Witryn
• Klaryn
• Fuzyn
• Duryn